خازن از چه چیزی تشکیل شده است؟
ما قبلاً می دانیم که خازن ها ذخیره انرژی هستند. به طور دقیق تر، انرژی الکتریکی - نه حرارتی، جنبشی یا هر چیز دیگری. به عبارت ساده، آنها به عنوان "ذخیره برق" عمل می کنند. بارهای الکتریکی که در اصطلاح عامیانه "جریان" نامیده می شود، روی صفحات فلزی که پوشش نامیده می شوند، جمع می شوند. بین آنها یک فاصله وجود دارد به طوری که آنها به یکدیگر برخورد نمی کنند، اما بسیار نزدیک به یکدیگر هستند. این سه چیز برای ساختن یک خازن کافی است: دو صفحه و چیزی در این بین که الکتریسیته را رسانا نمی کند، ماده ای به نام دی الکتریک یا عایق.
بارهای الکتریکی می توانند روی صفحات جمع شوند، یکی مثبت و دیگری منفی. از آنجایی که آنها متفاوت هستند، یعنی دارای علائم متضاد هستند، سعی می کنند یکدیگر را جذب کنند. اما لایه عایق دی الکتریک از این امر جلوگیری می کند، بنابراین "تمایل" فقط به همین جا ختم می شود. اگرچه به لطف این بارها ثابت می مانند، اما ما مزایای قابل اندازه گیری از آن داریم - تنش بین پوشش ها وجود دارد!
چه خبر از خازن؟
یک چیز دیگر به وجود اتهامات و جذابیت متقابل آنها مربوط می شود. یک میدان الکتریکی بین و اطراف صفحات وجود خواهد داشت. در فضای بین صفحات، یعنی داخل دی الکتریک، یک شخصیت همگن خواهد داشت، یعنی در هر مکان یک مقدار خواهد داشت. به غیر از صفحات، در اطراف خازن ما نیز مقداری وجود خواهد داشت، اما قطعا ضعیف تر.
تنش
دو گروه از بارها که می خواهند یکدیگر را جذب کنند، ولتاژ الکتریکی بین صفحات ایجاد می کنند که بر حسب ولت [V] بیان می شود. هر چه بالاتر باشند، بیشتر می خواهند به یکدیگر بچسبند. من در مورد آن می نویسم زیرا ولتاژ بین صفحات خازن است که به طور دوره ای در این مقاله ذکر خواهد شد.
نکته برجسته برنامه
چه چیزی در خازن مهم است؟ ظرفیت. برخلاف سطل، ظرفیت الکتریکی - چون این همان چیزی است که ما در مورد آن صحبت می کنیم - با فاراد [F] بیان می شود و در محاسبات با حرف C مشخص می شود. فاراد یک واحد نسبتاً بزرگ است. بیشتر اوقات ما زیر چندگانه های آن را ملاقات می کنیم، به عنوان مثال:
میلی فاراد [mF] = 0.001 F
میکروفاراد [μF] = 0.001mF = 0.000001F
نانوفاراد [nF] = 0.001μF = 0.000001mF = 0.000000001F
پیکوفاراد [pF] = 0.001nF = 0.000001μF = 0.000000001mF = 0.000000000001F
میتوانید انواع خازن را در
ما قبلاً می دانیم که خازن ها ذخیره انرژی هستند. به طور دقیق تر، انرژی الکتریکی - نه حرارتی، جنبشی یا هر چیز دیگری. به عبارت ساده، آنها به عنوان "ذخیره برق" عمل می کنند. بارهای الکتریکی که در اصطلاح عامیانه "جریان" نامیده می شود، روی صفحات فلزی که پوشش نامیده می شوند، جمع می شوند. بین آنها یک فاصله وجود دارد به طوری که آنها به یکدیگر برخورد نمی کنند، اما بسیار نزدیک به یکدیگر هستند. این سه چیز برای ساختن یک خازن کافی است: دو صفحه و چیزی در این بین که الکتریسیته را رسانا نمی کند، ماده ای به نام دی الکتریک یا عایق.
بارهای الکتریکی می توانند روی صفحات جمع شوند، یکی مثبت و دیگری منفی. از آنجایی که آنها متفاوت هستند، یعنی دارای علائم متضاد هستند، سعی می کنند یکدیگر را جذب کنند. اما لایه عایق دی الکتریک از این امر جلوگیری می کند، بنابراین "تمایل" فقط به همین جا ختم می شود. اگرچه به لطف این بارها ثابت می مانند، اما ما مزایای قابل اندازه گیری از آن داریم - تنش بین پوشش ها وجود دارد!
چه خبر از خازن؟
یک چیز دیگر به وجود اتهامات و جذابیت متقابل آنها مربوط می شود. یک میدان الکتریکی بین و اطراف صفحات وجود خواهد داشت. در فضای بین صفحات، یعنی داخل دی الکتریک، یک شخصیت همگن خواهد داشت، یعنی در هر مکان یک مقدار خواهد داشت. به غیر از صفحات، در اطراف خازن ما نیز مقداری وجود خواهد داشت، اما قطعا ضعیف تر.
تنش
دو گروه از بارها که می خواهند یکدیگر را جذب کنند، ولتاژ الکتریکی بین صفحات ایجاد می کنند که بر حسب ولت [V] بیان می شود. هر چه بالاتر باشند، بیشتر می خواهند به یکدیگر بچسبند. من در مورد آن می نویسم زیرا ولتاژ بین صفحات خازن است که به طور دوره ای در این مقاله ذکر خواهد شد.
نکته برجسته برنامه
چه چیزی در خازن مهم است؟ ظرفیت. برخلاف سطل، ظرفیت الکتریکی - چون این همان چیزی است که ما در مورد آن صحبت می کنیم - با فاراد [F] بیان می شود و در محاسبات با حرف C مشخص می شود. فاراد یک واحد نسبتاً بزرگ است. بیشتر اوقات ما زیر چندگانه های آن را ملاقات می کنیم، به عنوان مثال:
میلی فاراد [mF] = 0.001 F
میکروفاراد [μF] = 0.001mF = 0.000001F
نانوفاراد [nF] = 0.001μF = 0.000001mF = 0.000000001F
پیکوفاراد [pF] = 0.001nF = 0.000001μF = 0.000000001mF = 0.000000000001F
میتوانید انواع خازن را در
لینک ها تنها برای اعضای سایت قابل نمایش است.
مقاله بخوانید.