اجرای وال مش

wallmesh

تازه وارد
وال‌مش نوعی سیستم یا بهتر است بگوییم راه حلی برای تقویت و مقاوم سازی انواع دیوارهای غیرسازه‌ای داخلی و پیرامونی ساختمان‌های بتنی و فولادی در برابر ضربه و انواع نیروی جانبی به خصوص زلزله است که اساس آن را نوارهایی از جنس شبکه‌ الیافی با ابعاد و گرماژ از پیش تعیین شده، تشکیل می‌دهد. وال‌مش، در دسته نوین وال پست‌ها طبقه بندی می‌شود. این سیستم با تکیه بر مزایای ویژه، توانسته متشکل از اعضای قائم و افقی فلزی باشد. وال‌مش، به مراتب نسبت به وال پست فلزی، سبک‌تر، قوی‌تر و به راحتی و بدون نیاز به نیروی کار متخصص و ابزار کار پیچیده، قابل اجرا است. از همه مهم‌تر، با انتخاب سیستم وال‌مش به جای وال پست‌های فلزی، هزینه مهار دیوارهای غیرسازه‌ای به اندازه 30 الی 60 درصد کاهش می‌یابد. در زیر، ویدئویی از معرفی وال‌مش و نحوه اجرای صحیح آن مطابق با اصول مهندسی و ضوابط آیین نامه‌ای، آورده شده است. بنابراین، پیشنهاد می‌کنیم تا برای کسب اطلاعات و شناخت هرچه بیشتر نوین وال پست مش، ویدئو زیر را مشاهده نمایید.

مراحل اجرای سیستم وال‌مش در ساختمان

برای اجرا باید مراحلی انجام شود تا اجرای این متریال بدون نقص انجام شود. فردی که قصد دارید وال‌مش را اجرا کند باید اطلاعات لازم را در مورد مراحل اجرای آن داشته باشد. از اصلی ترین مراحل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

دیوار چینی ساختمان:
دیوار چینی اولین و یکی از مهمترین مراحل در اجرای وال‌مش به شمار می رود. توجه داشته باشید که قبل از هر چیز دیوار جدا کننده باید مطابق با نقشه چیده شود.

اجرای لایه اول پلاستر ( اندود زیرین ) بر روی دیوار:
بعد از اینکه دیوار چینی به صورت کامل انجام شد باید اولین لایه پلاستر سیمانی یا گچی روی سطح اعمال شود. توجه داشته باشید که این مرحله باید قبل از اجرای مش فایبرگلاس انجام شود.

نصب نوار وال‌مش بر روی دیوار:
اجرای صحیح یا همان توری فایبرگلاس روی دیوار از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. عرض نوار وال‌مش یا مش فایبرگلاس از قبل تعیین شده است. توجه داشته باشید که نوار وال‌مش باید به صورت عمودی و به شکل الیاف های شیشه ای اجراء گردد. برای نصب وال‌مش از میخ یا استفاده می شود. هنگامی که ارتفاع دیوار بیش از ۱.۸ متر است، نوار وال‌مش باید به دو قسمت روی دیوار نصب شود.

اجرای لایه دوم پلاستر ( اندود رویین ) بر روی مش فایبرگلاس:
پس از نصب نوار وال‌مش، لایه‌ی بعدی از گچ یا سیمان مطابق با پلاستر زیرین بر روی مش های فایبرگلاس اعمال می‌شود، جهت تثبیت محل نصب آن. پلاسترهای رویین به طور کامل باید سطح مش های رو بپوشاند و اتصال محکمی را با دیوار به وجود آورد.

مهار لبه های دیوار در وال‌مش توسط پروفیل نبشی یا ناودانی و چسب اپوکسی:
نبشی های وال مش یا ناودانی وال مش در مرحله آخر باید در قسمت بالایی و پایین دیوار نصب شوند. شایان ذکر است که برای نصب نبشی ها از نقشه اجرایی در سیستم وال‌مش استفاده می شود. نصب نبشی ها اگر مطابق با نقشه انجام شود بدون تردید اجرا و نصب وال‌مش به روشی صحیح انجام شده است. در نتیجه در زمان نصب نبشی ها باید دقت و مهارت لازم به خرج داده شود.

کدام نکات باید هنگام اجرای وال‌مش مورد توجه قرار گیرید؟

با رعایت نکات مربوط به مقررات ملی ساختمان می توانید نصب وال‌مش را به شیوه ای صحیح و بدون هیچگونه نقصی انجام دهید.

نکات مهم حین اجرا :
  • وال‌مش ها باید در دو قسمت دیوار به صورت کامل و دقیقا مقابل یکدیگر نصب شوند. رعایت این نکته برای نصب وال مش به صورت صحیح ضروری می باشد.
  • از جوش دادن نبشی ها به دیوار خودداری کنید. علاوه بر این بهتر است نبشی ها به دیوار پیچ نشوند.
  • از مش فایبرگلاس در طرفین بازشوها استفاده کنید.
  • در زمان اجرای وال‌مش بهتر است قسمت بالای مش به سمت بالای دیوار برگردانده شود. علاوه بر این بخش پایینی مش فایبرگلاس نیز بهتر است روی کف خوابانده شود. برای مهار کردن قسمت پایینی مش فایبرگلاس می توانید از تسمه های مخصوص که از جنس فلز هستند استفاده کنید.
  • در زمان اجرای وال‌مش باید دیوار را از قالب جدا کنید.
  • بر اساس مقررات ملی ساختمان کلیه دیوارهای وال‌مش باید از طرفین بازو داشته باشند.
  • لبه های عمودی کلیه تیغه های وال‌مش باید بسته شوند و هیچ لبه ای نباید به صورت باز گذاشته شود. برای بستن تیغه ها از ستون فولادی، تیغه ای دیگر یا یک دیوار عمود می توان استفاده کرد.
  • دیوارهای غیر سازه ای یا تیغه ها باید دارای یک ارتفاع مجاز باشند. حداکثر ارتفاع دیوارهای غیر سازه ای یا تیغه ای باید 3.5 متر باشد. اگر ارتفاع دیوار غیر سازه ای یا تیغه ای بیشتر از مقدار ذکر شده باشد باید آن را توسط وال پست مهار کرد.
  • حداقل عرض دیوار غیر سازه ای یا تیغه ها باید حدود 11.30 باشد.
 
بالا